هميشه كار در هنر بسيار جذابيت دارد به طوري كه هميشه دنبال خلق و ساختن است. در موسيقي هم خيلي از افراد يا به خاطر صدا يا نواختن يا ساختن ساز ها بسيار مورد توجه قرار گرفته اند و به خاطر خلاقيت شان مورد توجه قرار گرفته اند و باعث ديده شدن در جامعه و فرهنگ شده اند و اسمشان در تاريخ و موسيقي آن كشور ماندگار شده است. در اينجا به تعدادي از سازهاي عجيب و غريب مي پردازيم. به نظر شما در ساخت كدام ساز خلاقيت و تفكر بيشتري بكار رفته است؟ اين ارگ كه در يك غار زيرزميني در ويرجينيا واقع شده، در سال 1956 توسط لِلاند اسپرينكل ابداع شد. اين ساز با ضربه زدن به استالاكتيت هاي قديمي توسط چكش لاستيكي كار مي كند. همه اينها به يك كنسول متصل مي شوند كه شبيه يك ارگ سنتي است. يكي از اتفاقاتي كه در مورد ابداع اين ساز مي گويند اينست كه اسپرينكل اين ايده را زماني به دست آورد كه پسرش سرش را به يكي از استالاكتيت ها زد و صدايي مانند همهمه در غار ايجاد كرد. ترج آيسانگست يك درامر و آهنگساز نروژي است. وي با استفاده از يخ هاي درياچه هاي يخ زده، سازهاي موسيقي ابداع مي كند. ترومپت يخي او صدايي مانند شيپور جنگ را دارد. لزوماً اينطور نيست كه هر قطعه يخ براي اين منظور كارايي داشته باشد و فقط يخ هايي با ساختار ميكروسكوپي مناسب، صدايي زيبا ايجاد مي كند. اين ساز، يك ساز 10 تني است كه توسط لوك جرام خلق شده است. سيم هاي بلند از تيرها تا يك قوس فلزي بزرگ كشيده مي شوند. هر سيم در باد ارتعاش ايجاد مي كند. سپس صدا توسط لوله ها تقويت مي شود. در نتيجه صدايي وهم آور و تپنده ايجاد مي كند و حجم باد است كه تعيين مي كند حجم صداي ساز چقدر باشد. اين مجسمه به ارتفاع 3 متر در ارتفاعات بالاي برنلي و بر روي مورهاي پنين قرار دارد. اين ساز از بادهاي غالب غربي كه در انتهاي لوله ها مي وزد استفاده مي كند تا صداهايي نامتعارف و دلخراش را در كنار منظره Crown Point ايجاد كند. اين سازه در سال 2006 توسط معماران مايك تونكين و آنا ليو طراحي شده است. اين پروژه جسورانه و بلند پروازانه سعي داشت با استفاده از ساحل بازسازي شده در زادار- كرواسي به عنوان يك ارگ فوق العاده، خود دريا را به يك نوازنده تبديل كند. لوله هاي زير تفرجگاه هنگام برخورد امواج دريا با آنها، واكنش نشان مي دهند و صداهايي هماهنگ ايجاد مي كنند كه موجب استقبال گردشگران از آنجا شده است. نامي كه خودش، ساز را معرفي ميكند. اين سازِ تركيبي، صفحاتي از مجله Popular Science Monthly را در سال 1936 به خود اختصاص داد. صدايي كه با خم شدن سيم ها ايجاد مي شد به جاي يك بدنه چوبي سنتي، از يك شيپور برنجي خارج مي شد و گويي صدايي در بين تار و برنج توليد مي كرد. اين ساز بزرگترين عضو خانواده فلوت است كه بيش از 15 متر لوله دارد. اين يك ساز نسبتاً جديد است و طبق گزارشات اوليه، صداي آن از آنجا كه كمي مانند غرش است، در حال بررسي و اصلاح است. اين يك ابزار چاپ سه بعدي است كه توسط استوديو MONAD ، اريك گلمبرگ و ورونيكا زاكربرگ همراه با اسكات اف هال (نوازنده) طراحي شده است. اين سازه در سال 1850 توسط طرفدار سازهاي زهي عظيم Jean-Baptiste Vuillaume ساخته شد. اين يك كنترباس با صداي بلند است كه 3.48 متر ارتفاع دارد. در اين دستگاه، نواختن با دست بسيار سخت است و پدالهاي پايي روي آن تعبيه شده تا اين كار را ممكن سازد. و شباهتي به سازهاي خانواده ي ويولن دارد هنري داگ يكي از جالب ترين عناوين شغلي تاريخ را دارد - مجسمه ساز صدا. داگ در نقش شگفت انگيز خود به عنوان مجسمه ساز صدا ، ساز مشابهي با صداي عجيب به نام Sharpsichord را ابداع كرد. اين در واقع يك چنگ سنجاق دار بزرگ است كه شامل 11 سيلندر است و سنجاق ها هنگام چرخش به سيم هاي داخلي برخورد مي كنند و توليد نوا مي كنند. هر چيزي در اين دنيا وظيفه و هدفي دارد. آيا تا به حال به اين فكر كرده ايد كه وظيفه موسيقي چيست؟ فكر مي كنيد كدام ساز كاربردي تر است؟ و از اين ميان كدام ساز بهتر به آن چيزي كه شما از ساز انتظار داريد، مي پردازد؟
ارگ بزرگ استالاك پايپ (The Great Stalacpipe Organ)
يخ هاي آهنگين (Musical ice)
اتاقك بادي صوتي آئولوس (Aeolus Acoustic Wind Pavilion)
درخت آواز خوان زنگ دار (The Singing Ringing Tree)
ارگ دريايي (Sea Organ)
ويولن سل شيپوري (Cello Horn)
فلوت هايپر باس (Hyperbass Flute)
پهپاد هورنوكوپي (Hornucopian dronepipe)
Octobass
Sharpsichord
سخن پاياني:
یکشنبه ۱۷ مرداد ۰۰ | ۱۵:۱۱ ۵۹ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است
لغو تمدید خودکار اینترنت ایرانسل